PIRRINGUR DAGSINS

Akureyringar upp til hópa kunna ekki umferðarreglurnar!!

Akureyringar keyra vitlaust inn og út úr hringtorgum, nota stefnuljósið á rangan hátt, ef þeir þá nota það yfir höfuð. Þeir kunna heldur ekki að nota akgreinar á þann hátt sem þær voru skapaðar. Hægri réttur er brandari hér á Akureyri sbr. Oddeyrargatan, þar er hægriréttur í gildi þegar keyrt er niður eftir götunni, en þegar keyrt er upp eftir henni er hún allt í einu orðin aðalgata og maður þarf ekkert að hugsa um hægriréttinn. Akureyringar eru einnig stórhættulegir á gatnamótum...þegar maður er að beygja á gatnamótum á maður að halda sig á sömu akgrein í gegn um alla beygjuna, ef þú ert á hægri akgrein heldurðu þig hægra megin og endar á hægri akgrein þegar þú kemur út úr beygjunni...sama gildir ef þú ert að beygja til vinstri, haltu þig vinstra megin alla leiðina.

Ég hef lent í hremmingum í umferðinni oftar en tárum tekur. Það er kominn tími til að Akureyringar fari að læra umferðarreglurnar til þess að fólk sem kann að keyra lendi ekki í stórhættu!!!!!!!!

Úff...var að gera stórkaup hjá Creative Xpress . Nú klæjar mig í puttana að fara að byrja á þessarri kortagerð. Þeir sem vilja kaupa af mér sérhönnuð handgerð jólakort fyrir næstu jól endilega hafið samband. Er að skrá niður á pöntunarlista. Fyrstir koma, fyrstir fá.

Afrek dagsins kemur á óvart:


91% scored higher (more nerdy), and
9% scored lower (less nerdy).

What does this mean? Your nerdiness is:

Definitely not nerdy, you are probably cool.

Nokkrar athyglisverðar staðreyndir um fjölskylduna mína:

Ég heyrði mömmu blóta einu sinni. Hún sagði: Fari það í grænröndótt!!

Pabbi kenndi einu sinni íþróttir og handavinnu...og gerir reyndar enn!!

Systir mín átti kött sem hét Bastarður og var kallaður Basti!!

Dóttir mín er fædd 19.9. en akkúrat þessar tölur eru mikilsverðar í bahá'í trúnni!!

Ég elska söngleiki og vísindaskáldsögur!!

Andri minn...ja, hann reyndi fyrst við mig fyrir sjö og hálfu ári, og svo aftur fyrir fimm og hálfu ári...og svo aftur fyrir rúmu hálfu ári!!

Maður hamast við að skrifa og skrifa til að gera ykkur til geðs, en svo koma bara engin komment!! HMPH!!!

Jæja, hér hafiði afrek dagsins:

BLUE You give your love and friendship unconditionaly. You enjoy long, thoughtful conversations rich in philosophy and spirituality. You are very loyal and intuitive. Find out your color at Quiz Me!

ÆI...reyni kannski að vera aðeins skemmtilegri næst :þ

Texti dagsins er lagið Blue með Eiffel 65:

yo listen up here's a story
about a little guy that lives in a blue world
and all day and all night and everything he sees
is just blue like him inside and outside
blue his house with a blue little window
and a blue corvette
and everything is blue for him and hisself
and everybody around
cos he ain't got nobody to listen to

i'm blue da ba dee da ba die...

i have a blue house with a blue window.
blue is the colour of all that i wear.
blue are the streets and all the trees are blue.
i have a girlfriend and she is so blue.
blue are the people here that walk around,
blue like my corvette, it's standing outside.
blue are the words i say and what i think.
blue are the feelings that live inside me.

i'm blue da ba dee da ba die...

i have a blue house with a blue window.
blue is the colour of all that i wear.
blue are the streets and all the trees are blue.
i have a girlfriend and she is so blue.
blue are the people here that walk around,
blue like my corvette, it's standing outside.
blue are the words i say and what i think.
blue are the feelings that live inside me.

i'm blue da ba dee da ba die...

inside and outside blue his house
with the blue little window and blue corvette
and everything is blue for him and hisself
and everybody around cause he aint got
nobody to listen to

i'm blue da ba dee da ba die...

I'm blue (if I was green I would die)

Úff!!! Þetta var nú meiri helgin...










...nú? Á ég að segja ykkur frá því líka??!!

Jæja, ok þá!! Komum til Reykjavíkur í skítakulda...sem raunar skiptir ekki miklu máli, fyrir utan það að það er bilaður einn ofninn heima hjá Andra mínum...með þeim afleiðingum að hann lekur, sem leiðir til þess að hann skrúfar niður í öllum ofnum svo hitastigið er rétt yfir frostmarki inni hjá honum. Eftir smá tuð og nöldur tókst okkur mæðgum að fá hann til að lána okkur ullarsokka og hækka pínulítið í ofnunum, þó var ekki orðið almennilega líft þarna inni fyrr en á laugardeginum. En við erum sannar norðlenskar stúlkur og látum svona ekki hafa áhrif á okkur, ...smá kuldi drepur engann skal ég segja ykkur. :)

Nóg um það, á föstudagsmorguninn fórum við í IKEA og versluðum feitt...fullt af engu og einn barnastól svo að Alexandra geti borðað í friði fyrir okkur fullorðna fólkinu. Fórum svo heim eftir að ég hafði boðið þeim út að borða í IKEA (í tilefni bóndadagsins sko). Eftir hádegi fórum við í Kringluna og eyddum allt of löngum tíma þar í að gera mestmegnis ekki neitt...jú, ég keypti bakpoka fyrir lappann minn og fékk 256MB USB lykil í kaupbæti...góð kaup það. Auðvitað keypti ég blóm fyrir bóndann og svo settumst við inn á Café Bleu til að hvíla okkur fyrir heimferðina...

Til að gera langa sögu stutta fékk ég svo ælupest þegar heim var komið úr Kringlunni...held að það hafi verið menningarsjokk. Var ekki viðræðuhæf fyrr en á sunnudeginum, eyddi laugardeginum í að sofa. Heimsóttum Steinu, ömmu hennar Alexöndru og langamma hennar kom líka í heimsókn. Það var rosalega gaman þar til ég komst að því að mér leið ekkert sérlega vel. Andri kom þá og sótti okkur og notaði tækifærið og heilsaði upp á Steinu. Það var svolítið skrýtið að kynna kærastann fyrir fyrrverandi tengdamömmu...en gekk ótrúlega vel. Eyddi restinni af deginum í ekki neitt. Eyddum kvöldinu í að gera ekki neitt.

Mánudagsmorguninn fór í að pakka niður.

Kom heim í dag, flugið yfir Eyjafirðinum var óvenju mikið skrykkjótt...ég sagði Alexöndru bara að flugvélin væri að hoppa, þannig að í hvert skipti sem flugvélin tók dýfu og allir farþegarnir tóku andköf þá sagði Alexandra "Vííí" og hló og hló. :D

Þrátt fyrir frekar misheppnaða helgi þá var hún ótrúlega góð, Andri stjanaði við okkur eins og við værum eðalbornar, sem við auðvitað erum ;) Lovjú!!

Mottó dagsins er frá Celine Dion..sem er svo sem ekkert sérstaklega í uppáhaldi hjá mér...hún er svo sem ágæt greyið, en ekki alveg mín tónlist...allavega þá er mottóið:
"Don't give up on your faith, love comes to those who believe it, and that's the way it is"

Ég er að fara til Reykjavíkur á eftir og kem ekki aftur heim fyrr en á mánudaginn. Loksins get ég farið að hitta fólk sem ég er búin að vanrækja of lengi. Veit samt ekki hvort ég næ að hitta alla.

Hugsanlega verður ekkert blogg fyrr en eftir helgi...þangað til getið þið skemmt ykkur við að lesa gamlar færslur frá mér...nú eða bara LÆRT HEIMA!!!

Jæja, ligg með tölvuna upp í rúmi og er að bíða eftir andagift...hmm...ekkert gerist!

Róleg og góð helgi, fór í sund í gærmorgun með Karen, átti svo góðan dag með dúllunni minni...Steina amma hennar kom í heimsókn og við fórum svo seinnipartinn í tveggja ára afmæli til Evu Hrundar í næsta húsi. Svo höfðum við mamma það bara kósí yfir upptöku á Idol. Fékk svo að sofa út í morgun, fór svo með Alexöndru á andapollinn að gefa brabra. Ég hélt að hún yrði hrædd við endurnar, það var svo mikill hávaði í þeim, en nei, nei...hún sagði bara "bða bða" og elti þær út um allt. Að vísu endaði sú heimsókn á því að ein gæsin nartaði í puttann á henni. En þetta endaði vel eins og allt sem gott er.

Svo fórum við í heimsókn til foreldra hans Andra...rólegt og notalegt eins og alltaf. Ég var í gamla herberginu hans Andra að læra og Alexandra var í góðu yfirlæti á meðan.

Mmmm....góða nótt!!

Hvað er þetta með fólk sem þarf alltaf að halda fram einhverjum staðhæfingum sem kannski hljóma í fyrstu eins og eitthvað sem á kannski rétt á sér en stenst svo ekki við nánari skoðun...AFHVERJU HUGSAR FÓLK EKKI?????

Eitt svona dæmi er þegar fólk segir að ungabörn brosi ekki...þetta sé bara vindgangur!!! Ok, þetta hljómar kannski rökrétt, því við getum jú ekki spurt börnin hvort þau séu að brosa af því þeim líður vel...þau skilja nefnilega ekki mælt mál, og þau hafa enga leið til að tjá tilfinningar með því t.d. að faðma mann því þessi grey hafa enga stjórn á útlimunum.

Skoðum þetta aðeins nánar. Allar mæður (eða flestar allavega) VITA það að þegar börnin þeirra brosa þá er það BROS, en ekki gretta út af vindgangi. Hvernig getum við fært rök fyrir því að þetta sé rétt en ekki einhver ímyndum í nýbökuðum mæðrum eða jafnvel óskhyggja. Kíkjum á það sem vitað er um ungbörn:

Þegar barn fæðist þá hefur það aðeins einn hæfileika til mannlegra samskipta. Þetta er auðvitað gráturinn. Hvort sem barnið er þreytt, svangt, of kalt, of heitt eða hrædd (t.d. við hávaða) þá grætur það. Þeim mun hærra sem það grætur því fyrr og ákafar bregðast foreldrarnir við (gefið að allar kringumstæður séu eðlilegar).

Nýfætt barn hefur tiltölulega vel þroskað lyktarskyn og þroskaða heyrn...hins vegar sjá þau illa, eða ekki nema um 20-30 cm frá sér, sem er akkúrat fjarlægðin frá andliti barnsins að andliti foreldris sem heldur á því í fanginu. Fyrstu dagana í lífi barnsins hefur það enga stjórn á augnvöðvunum; augun flökta því um allt á meðan greyið krílið reynir að festa augun á einhverju í umhverfinu. Samkvæmt rannsóknum leitast börnin við að festa augun á einmitt augum foreldra sinna (eða þeim sem heldur á því í það skiptið). Ekki á nefinu eða einhverjum hlut...heldur augunum. Þetta er annað merki um samskipti, eða öllu heldur hér er lagður grunnur að samskiptum.

Nýfædd börn geifla sig heil ósköp. Hver svo sem ástæðan er fyrir ALLRA FYRSTA brosinu (tilviljum, eðlishvöt eða annað), þá bregst foreldrið við með því að brosa til baka og kjá framan í barnið. Þarna tekur barnið eftir því að ef það brosir, þá fær það meiri athygli; því er eðlislægt að sækjast eftir sem mestri athygli, það er einfaldlega lífsnauðsynlegt í orðins fyllstu merkingu. Því prófar barnið að brosa aftur og kannski aðeins breiðar í þetta skipti. Það verður til þess að foreldrið verður enn uppveðraðra og kallar á hitt foreldrið sem kemur væntanlega hlaupandi til að verða vitni að þessu kraftaverki (eðlishvöt líka...við foreldrar erum fullir af hormónum sem sjá til þess að við látum svona...blogga um það seinna...ef ég nenni). Barnið fær þarna 100% aukningu í athygli og heldur áfram að brosa, beinlínis til að tryggja sína lífsafkomu. Það sem er hér á ferðinni er því jákvæð styrking og á þessum tíma myndast fyrstu böndin sem tengja saman foreldra og barn fyrir fullt og allt.

Hvað finnst ykkur...eruð þið sannfærð?

Mér leiðist það skelfilega mikið þegar dagmamman hennar Alexöndru er veik...sérstaklega þegar það er stór dagur í skólanum hjá mér.

Kærastinn minn heitir Andri. Ég var að kvarta yfir því við hann um daginn að hann læsi aldrei bloggið mitt...ég var svo að tala við hann símann áðan og hann húðskammaði mig fyrir að minnast nánast aldrei á sig...allavega ekki með nafni...

Hér með bæti ég úr því ;)

Lovjú Andri minn :D

Við hittumst nokkrar vinkonur úr skólanum í gær og horfðum á Amazing Race og átum pizzur og nammi....kjöftuðum svo til hálf eitt í gærkvöldi. Þegar ég svo loksins háttaði mig ofan í rúm var ég svo upprifin og full af hugmyndum að ég ætlaði aldrei að geta sofnað...ég sem ætlaði að fara snemma að sofa svo ég yrði fersk í skólanum...en geri bara betur í kvöld.

Reyni að blogga um þessi hjartans málefni sem halda fyrir mér vöku á kvöldin.

Æi ég veit ekki...mér finnst ég vera svo ófrumleg. Var að googla áðan...sem er btw rosa skemmtilegt að reyna að finna fólk sem maður þekkir/kannast við, sérstaklega ef það er með blogg.

Anyways...mér finnst allir (ok flestir allavega) vera svo sniðugir og fyndnir nema ég. Hvað á maður að gera í þessu...ég hef svo sem fengið ábendingar, bæði frá fyrrverandi og núverandi að ég eigi ekkert að reyna að vera fyndin því það takist aldrei hjá mér. Ég geti hins vegar verið rosalega fyndin þegar ég er ekki að reyna það. Sem mér finnst slæmt því ég missi alltaf af bröndurunum sem ég segi, fatta sem sagt ekki að ég sé að segja nokkuð fyndið fyrr en allir eru farnir að hlæja... :/

Mér sem finnst svo skemmtilegt að segja eitthvað sem mér finnst fyndið og sjá svipinn á Andra mínum þegar hann fattar ekkert hvað ég er að segja.... :D

Ég er í skólanum að læra!!! Voðalega er ég dugleg :D
Við Karen erum að fara yfir Aðferðafræðina...eða þannig...

Nú byrjar skólinn á morgun, verð að segja að ég hlakka til, ekki bara að hitta stelpurnar aftur, heldur líka bara að byrja að læra...já, hverjum hefði dottið það í hug.

Horfði á Enterprise í gær. Langt síðan ég hef horft á Star Trek. Allt of langt. Skemmti mér ágætlega þrátt fyrir að þessir þættir séu ekki góðir, a.m.k. miðað við TNG eða Voyager. Spurning um að fara að versla á play.com, svona kannski þegar maður á pening. Ég ætla allavega að kaupa mér Stargate. Já, ég viðurkenni það, ég er skrýtin :D

Nýtt ár, nýtt útlit :D

Hvernig finnst ykkur?

Kvef...*atsjú*...oj!

Var að enda við að lesa Hvítu kanínuna eftir Árna Þórarinsson, mjög grípandi bók, byrjaði á henni um kvöldmat og gat ekki lagt hana frá mér. Annars var ég að klára að lesa í dag Lólu Rós eftir Jacqueline Wilson sem er unglingabók. Þessar tvær bækur tengjast á þann hátt að báðar fjalla á vissan hátt um ofbeldi gagnvart börnum, þó um mismunandi tegundir sé að ræða.

Þegar ég horfi á litla engilinn minn sofandi hérna við hliðina á mér get ég ekki þakkað Guði nægilega fyrir að hafa gefið mér styrk til að koma mér burt úr sambandi mínu við barnsföður minn áður en það var um seinan.

Eins og dómsdagsbjalla svarar náttúran fyrir sig með snörpum jarðskjálfta hér á norðurlandi...

Á meðan þjóðir þessa heims láta af hendi rakna ótrúlegar upphæðir til að styrkja þá sem misst hafa sitt og sína á hamfarasvæðum Asíu verður að segjast eins og er að mér hálf blöskrar „örlæti“ núverandi bandaríkjaforseta. Það skal enginn reyna að segja mér annað en að hann viti ekki aura sinna tal.

Ég var að enda við að horfa á „The Day After Tomorrow“. Það er ekki laust við að hroll setji að manni við að horfa á hana þegar atburðir síðustu daga og vikna eru hafðir í huga, bæði hér á landi og í Asíu. Ekki það að ég búist við að heimurinn fari eins og hann gerði í myndinni, heldur vakti hún upp hugsanir um hamfarir náttúrunnar á nýliðnu ári. Því fletti ég upp á netinu hvað gerst hefur á árinu 2004.

Jarðskjálftar á bilinu 5,6 á til 9 Richter skalanum voru nokkrir, flestir í Japan í október og sá harðasti eins og við vitum í Asíu nú annan í jólum.

Flóð og/eða aurskriður urðu í Mexíkó (4. maí), Dóminíska lýðveldið/Haiti (25. maí), Indlandi (12. júlí), Bangladesh (30. júlí), Kína (6. september), Panama (18. september), Vietnam (27. nóvember) og svo auðvitað í kjölfar jarðskjálftanna í suðaustur Asíu (26. desember).

Óveður svo sem fellibylir eða hvirfilvindir urðu í Kína (13. ágúst), Bandaríkjunum (13. ágúst), Grenada (8. september), Bandaríkin og Karabíska hafið (16. september), Haiti (19. september), Japan (21. október) og Filippseyjar (30. nóvember).

Á Íslandi má nefna flóð, eldgos, snjóflóð og svo minni jarðskjálfta.

Nú er loksins komið ADSL inn á heimilið svo ég ætti nú að geta farið að blogga oftar...ég sit inni í stofu með lappann minn að skrifa :D

Auðvitað dettur mér þá ekkert í hug til að skrifa...jú, það eru komnar nokkrar myndir inn á barnaland af Alexöndru, stefni á að setja inn fleiri í kvöld eða á morgun .

Allavega...ósköp lítið að gerast þarna uppi núna.