Ég held að ég sé búin að gefast upp á þessu bloggi. Er að leita mér að nýjum stað til að blogga á á íslensku. Fyrir þá sem geta ekki beðið held ég úti bloggi á www.myspace.com/hugrun. Þar blogga ég á ensku. Ég mun setja inn tilkynningu um nýja "heimilisfangið" þegar ég er búin að finna mér stað til að hreiðra mig um á.

Adios!

Oh, hvað það er gott að vera búin að taka til og þrífa :D

Annars er frekar lítið í fréttum. Hlakka ROOOSALEGA til að hætta í vinnunni... aðeins 11 vinnudagar eftir, jei!

Gullkorn vikunnar myndi vera þegar Alexandra leit ofan í veskið sitt um daginn og sagði við plastkindina sem var þar ofan í: USS!! Þú mátt ekki hrinda krökkunum!

Jú, ein lítil frétt fyrir þá sem hafa áhuga og nenna að vita, ég var kosin í svæðisráðið aftur, annað árið í röð :D JEI!

Blogga meira seinna...er að reyna að koma mér í gagn aftur...

Vá, allt of sjaldan sem maður bloggar hérna...og það á íslensku í þokkabót!

Jæja, hvað nú...eem... ekki mikið í gangi í mínu lífi, jú ég fæ heimsókn 20. maí og get varla beðið!! :D Sú heimsókn stendur yfir til 9. júní... Vil ég færa Böðvari og Elsu bestu fyrirfram þakkir fyrir að hýsa þennan gest minn...

Fer svo (líklegast) til Danmerkur í ca. 2 vikur í júlí, insjallah! Fer svolítið eftir ákveðnu máli sem eru í gangi hjá lögfræðingnum...á ég eitthvað að vera að tjá mig um það hér á vefnum?

Er búin að fara í u.þ.b. 5 blóðprufur síðan í desember og fer í aðra eftir helgi. Það eina sem læknirinn getur sagt mér fyrir víst er að ég sé skrýtin. Hver veit það ekki...þarf endilega blóðprufu til að sanna það??

Það eru fullt af villum í færslunni á undan, bæði hef ég ekki tjáð mig nægilega vel, og svo skrifa ég líka bara staðreyndaleysur eins og með klamydíuna. Þetta virkar aðeins öðruvísi...nenni ekki að útskýra það núna eða leiðrétta færsluna...

Allavega. Ég er farin að vinna í fatahreinsuninni Mjallhvítt og fæ þar hrós og lof nánast á hverjum degi. Ekkert smá gaman að því, svo er þetta hörkubrennsla í leiðinni...hlakka til að sjá hvað þau ætla að bjóða mér í laun þegar reynslutíminn er liðinn...bráðum :)

Svo er ég líklegast að fara að flytja í frábæra íbúð, þriggja herbergja...rétt hjá leikskólanum og vinnunni...mmm....draumur!!

Get samt ekki beðið eftir maí...


Obligatory means that we must...

Ég var að horfa á Sex and the City í gærkvöldi á meðan ég var að brjóta saman þvottinn. Það er nú ekki í frásögur færandi, nema í þetta skipti fór ég að hugsa! Afhverju er þessi endalausa síbylja um kynlíf allsráðandi? Hvert sem við lítum í hinu vestræna samfélagi sjáum við tilvísanir í kynlíf. Það eru ekki einvörðungu okkar eigin dörtí hugar að störfum, heldur er þetta með vilja gert. Þar sem ég sit hér í svefnherberginu mínu og horfi í kring um mig sé ég ekkert sem minnir mig á kynlíf...eða hvað??? Á skrifborðinu mínu er Trivial Pursuit sem ég fékk í jólagjöf og ef ég man rétt þá tók ég eftir því að ein spurningin fjallaði einmitt um vinkonurnar fjórar í New York. Ok, kannski er það örlítið langsótt að vera að leita ofan í lokuðum kassa. Sjáum hvað gerist ef ég horfi meira í kring um mig.

Við hliðina á rúminu mínu er eintak af Psychology Today (já, ég les það fyrir svefninn mér til gamans). Og viti menn! Stærsta fyrirsögnin er: Staying in Lust, How to Feel Infatuated Forever.

Herbergið mitt (sem ég deili með tveggja ára gamalli dóttur minni) er þá ekki laust við kynlíf eftir allt saman.

Í hvert skipti sem við kveikjum á sjónvarpinu sjáum við tilvísanir í kynlíf. Það er m.a. notað til að selja ilmvötn, skó, kaffi...og ég veit ekki hvað! Persónulega vil ég ekki kynlíf með kaffinu mínu (ekki mjólk heldur, en það er nú bara af því ég er með mjólkursykuróþol).

Frá örófi alda, eða allavega eins langt og við (sæmilega) hugsandi fólk getum munað hefur kynlíf verið forboðinn ávöxtur. Í gegn um tímann hafa spámenn flestra trúarbragða ráðlagt okkur að halda okkur frá kynlífi sem mest við megum. Við eigum að hafa sem fæsta rekkjunauta, hvort sem það er í gegn um lífið eða einstök skipti og helst ekki fyrr en eftir giftingu.

Ég held að okkar megin tilgangur í þessu lífi sé að fjölga okkur. Kynhvötin (ásamt hungri og þorsta) er því okkar sterkasta og frumstæðasta hvöt. En sem manneskjur, sem homo sapiens erum við ekki frumstæð dýr. Við eigum að hafa stjórn á dýrslegum hvötum okkar.

Ef við borðum of mikið stofnum við heilsu okkar í hættu, jafnvel lífinu sjálfu. Við minnkum lífsgæði okkar og aukum jafnvel líkurnar á banvænum sjúkdómum. Það sama gildir um kynlífið. Ef einstaklingur byrjar of snemma (ég ætla ekki að skilgreina hérna hvað "snemma" þýðir í þessu samhengi) aukum við líkurnar á kynsjúkdómum, jafnvel banvænum. Konur eru í stórri hættu á að fá leghálskrabbamein (sem HPV vírusinn er valdur að, sá hinn sami og veldur klamidýu).

Ég er ekki að reyna að predika hérna, þetta eru bara smá hugleiðingar um efnið í von um að vekja spurningar hjá fólki

Allar athugasemdir vel þegnar...

Til að létta smá andrúmsloftið hérna ætla ég að setja inn nýjustu færsluna mína af myspace-inu mínu:
In one of my groups someone wrote:
In the movie Dogma, Salma Hayak's character Serendipity says: I have issues with anyone who treats faith as a burden instead of a blessing. You people don't celebrate your faith; you mourn it.

I think that's exactly what I do. I'm holding onto a very Misourri Synod Lutheran way of faith and seeing it as a punishment to be meted out. Or a way to pay for sins and that's all it is about.

I'm trying really hard to look at Baha'i as the blessing it is and not have the past experiences with another faith taint something new.

If I can get over that hurdle, things can get better.


Here is my reply:
Faith does not have to be a burden. If you look only at the things you are not supposed to do, then it can feel that way. But as psychologists say, if you only look at things you are not supposed/allowed to do then you will fail. This applies to everything. If you are trying to lose weight and you keep thinking about the things you can't eat, you will fail. The right way is to find out what you CAN eat.

It is a good habit to look at all the good things the faith teaches, and how we would be with out those things. Make a reminder to find something inspiring every day...or at least every now and then. Take for example the equality of men and women. Read the story of Tahirih, that's inspiring, especially the part where she takes off her veil. Be glad that our faith has such a courageous figure.

Here are some quotes:

Abandonment of "a frivolous conduct" does not imply that a Baha'i must be sour-faced or perpetually solemn. Humour, happiness, joy are characteristics of a true Baha'i life. Frivolity palls and eventually leads to boredom and emptiness, but true happiness and joy and humour that are parts of a balanced life that includes serious thought, compassion and humble servitude to God are characteristics that enrich life and add to its radiance. (8 May 1979 to an individual believer, cited in the compilation, A Chaste and Holy Life)

The duty of long years of love obey And tell the tale of happy days gone by, That land and sky may laugh aloud today, And it may gladden mind and heart and eye. (The Four Valleys, in The Seven Valleys and The Four Valleys (Wilmette: Baha'i Publishing Trust, 1995), pp. 59-60)

Humour is also important in the faith. Here is a little story of Abdu'l-Baha´:

On his last afternoon in London, a reporter called to ask him of his future plans, finding him surrounded by a number of friends who had called to bid him good-bye. When, in answer to this query, ‘Abdu’l-Bahá told in perfect English of his intention to visit Paris and go from there to Alexandria, the press representative evinced surprise at his faultless pronunciation. Thereupon ‘Abdu’l-Bahá proceeded to march with a free stride up and down the flower-scented drawing room, his Oriental garb contrasting strangely with his modern surroundings; and, to the amusement of the assembly, uttered a string of elaborate English words, laughingly ending, “Very difficult English words I speak!” Then, a moment later, with the swift transition of one who knows both how to be grave and gay, he showed himself terribly in earnest. (`Abdu'l-Baha in London, Pages 53-127)

And here are few Baha'i jokes I found on Wikipedia:

A Bahá'í pioneer was trespassing through the jungle of some tropical country, when suddenly he found himself surrounded by naked men with bones through their noses, waving spears. They tied him up and threw him in a stew-pot, then started piling firewood underneath. Drums sounded. In desperation the pioneer began reciting the "remover of difficulties" prayer. Suddenly the drumming stopped. One cannibal looked at another and said "Hey guys! I think we've just found the ninth member of our Local Spiritual Assembly!"

A Christian, Muslim, and Bahá'í all die at the same time. They come upon the gates of Heaven, and the angel Gabriel greets them and says "To enter Heaven you must answer one question correctly. If you get it right, you can enter. If you get it wrong, you will fall into a fiery abyss."
The Christian steps up, and Gabriel asks, "Who is the most recent Manifestation of God on earth?" The Christian confidently responds "Jesus Christ, the Son of God" Suddenly the ground opens and swallows him up.
The Muslim steps up, and Gabriel asks, "Who is the most recent Manifestation of God on earth?" The Muslim confidently responds "Muhammad, the Apostle of God" Suddenly the ground opens and swallows him up.
The Bahá'í steps up, and Gabriel asks, "Spell Huqúqu’lláh."

Two Bahá'í travelling teachers were in a small town, looking for a place to stay. The only place for rent was the basement of an old house that had a reputation for being haunted. They took the place and moved in. The neighbors were curious to see how long they would be able to stay in the haunted basement. A week passed, then two. The travelling teachers showed no signs of moving out. Finally, someone came and asked them how they could bear to stay, and weren't they afraid of the ghosts? "Oh no," one of the teachers replied, "We're Bahá'ís." "What does being Bahá'ís have to do with it?" the questioner inquired. "Well, you see, Bahá'u'lláh said, 'Fear not abasement...'"

I've been listening to his CD, Back to Bedlam over and over and I know it back and forth by now. I have favorites that change from day to day, right now my favorite is So Long Jimmy. The last one, No Bravery, is also a favorite of mine, it's impossible to listen to it without crying.

The first one that I heard is the bittersweet You're Beautiful. I fell in love with it from the beginning. I rediscovered it when I got the CD (a housewarming present from my roomie, yay, thanks Helga )

I read a lot of things into the lyrics. The contrast is so beautiful, and the emotions too... You have this junkie that falls in love with a girl he sees just once. Things are so simple, his feelings are strong and pure, his life is brilliant, his love is pure and she’s an angel, no less. He has high hopes, he’s got a plan...but in the chorus he realizes that they will never be together. Deep down he knows that being a junkie, he’s not going anywhere or doing anything great, and he will never get her (let alone probably never going to see her again, but that’s besides the point).

This just got me thinking about people who live like that...drug addicts I mean. Such great contrasts, everything is either black or white. Love or Hate. Angel or Demon. My life is brilliant vs. Being fucking high.

I wonder if people who tend to see their lives as more black and white tend to be more likely to become addicts..in any way...or if the lifestyle (of an addict) makes you see things that way. I don’t want to sound too arrogant here, like I know everything...I don’t know anyone who’s a junkie...but I hope that there is at least something right in what I’ve been trying to express here.

???

James Blunt - You're Beautiful Lyrics

My life is brilliant.

My love is pure.

I saw an angel.

Of that I'm sure.

She smiled at me on the subway.

She was with another man.

But I won't lose no sleep on that,

'Cause I've got a plan.



You're beautiful. You're beautiful.

You're beautiful, it's true.

I saw you face in a crowded place,

And I don't know what to do,

'Cause I'll never be with you.



Yeah, she caught my eye,

As we walked on by.

She could see from my face that I was,

F**king high,

And I don't think that I'll see her again,

But we shared a moment that will last till the end.



You're beautiful. You're beautiful.

You're beautiful, it's true.

I saw you face in a crowded place,

And I don't know what to do,

'Cause I'll never be with you.

You're beautiful. You're beautiful.

You're beautiful, it's true.

There must be an angel with a smile on her face,

When she thought up that I should be with you.

But it's time to face the truth,

I will never be with you.